เนื้อเรื่องย่อ (แนะนำ)
เกิดแสงมากมายขึ้นภายในห้องสี่เหลี่ยม สีขาว ไม่นานห้องก็กลับมาเป็นปกติ แต่มีเด็กน้อยคนนึงอยู่ในห้องด้วย!!
ซินเซียนเดินเข้าใกล้เด็กน้อยที่นั่งอยู่กับพื้น ก่อนจะถามขึ้น
" เด็กน้อย เจ้าเป็นใครทำไมถึงอยู่ที่นี่ "
เด็กชายตัวน้อย มองผู้มาใหม่ครู่หนึ่ง ก่อนจะเอ่ยขึ้น
"พี่สาว ที่นี่คือที่ไหน ข้า ข้าหลงทางมา"
เด็กน้อยแสนเจ้าเล่ห์ลอบคิดในใจ 'พี่สาวสวยมากเลย ข้าไม่เคยเห็นคนที่สวยได้ขนาดนี้มาก่อน' เด็กน้อยจ้องเขาตาไม่กระพริบ จนคนถูกจ้องต้องหลบสายตา
"เด็กน้อย พี่ชายไม่ใช่พี่สาวนะ ช่างเถอะ เจ้าคงถูกทำร้ายจึงต้องหนีมาสินะ ข้าจะบอกอะไรเจ้าให้นะ ที่นี่หน่ะหนีออกไปไม่ได้หรอกนะ เดี๋ยวก็ถูกฆ่า ดังนั้นเจ้าคงต้องอยู่กับข้าแล้วหล่ะ "
เขายิ้มให้เด็กชายเล็กน้อยอย่างตื่นเต้น เครื่องวาร์ป จะใช้ก็ต่อเมื่อเจออันตรายเท่านั้น และนั่นคือจุดประสงค์ที่สร้างเจ้าเครื่องนี้มา
เด็กน้อยจ้องตาเขาไม่กะพริบ จนเขาต้องพูดแทรกขึ้นมา
"เอาละ ไหนๆเราก็จะอยู่ด้วยกันแล้ว พี่ชายชื่อ ซินเซียน อายุ15ปี เด็กน้อยชื่ออะไรรึ"
เด็กน้อยพูด อย่างช้าๆ
"ข้าชื่อ ... อายุ10หนาว "
" อืม เป็นชื่อที่ดี " ถึงเเม้จะแปลกใจกับศัพท์ของเด็กน้อย เเต่เขาก็ไม่คิดใส่ใจ
ในขณะนั้นเอง เด็กชายที่นั่งอยู่กับพื้นก็ได้ลุกขึ้นมา เดินเข้าใกล้ชายหนุ่มที่นั่งยองๆอยู่กับพื้น เด็กชายเข้าไปกอดเขา ซินเซียนก็ไม่ได้ว่าอะไร คิดว่า เด็กชายคงกำลังเสียใจที่เสียครอบครัวไป ชายหนุ่มจึงได้กอดตอบกับเด็กน้อย จนศีรษะของทั้งสองอยู่ในระดับเดียวกัน
ทันใดนั้น เด็กน้อย ก็ได้กัดเข้าที่คอของเขาอย่างแรง จนเลือดซึม ซินเซียนร้อง เสียงหลง
" โอ้ย! อึก! เด็กน้อยเจ้าทำอะไร หิวทำไมไม่บอกข้า "
เขากล่าวตำหนิเด็กชาย ก่อนจะหยิบอาหารมากมายออกมาให้เด็กน้อย เขาคิดว่า ที่เด็กคนนี้กัดเขาต้องเพราะหิวแน่ๆ
ซินเซียนตื่นเต้นมาก ที่จะได้มีเพื่อนคุย
เด็กน้อย ที่เห็นซินเซียนไม่ได้เอะใจอะไร ก็ยิ้มเจ้าเล่ห์
'หึ หึ ซินเซียนเจ้ากลายเป็นของข้าแล้ว ต่อไปหากเจ้าอยากหนีก็หนีข้าไม่พ้นแล้ว~ '
เด็กชายพูดขึ้น "เรียกข้า .... "
"แต่เจ้าเด็กกว่าข้านะ ให้ข้าเรียกเจ้าว่า หลงเอ๋อร์ก็ยังได้เลย" เขาแปลกใจ
เด็กน้อยจึงพูดขึ้น "ข้าไม่ชิน เรียกตามที่ข้าบอกได้มั้ย"
เด็กชายใช้สายตาอ้อนเขา จนในที่สุดเขาก็ทนไม่ไหว
"อืม ก็ได้ ต่อให้คำเรียกเปลี่ยนไป เจ้าก็ยังคงเป็นน้องชายของข้าเสมอ" เขาพูดอย่างเด็ดขาด
เด็กน้อยคิดในใจ 'ข้าเป็นแค่น้องชายของเจ้าเองหรือ ช่างเถอะ ยังไงเจ้าก็ต้องเป็นชายาของข้าอยู่ดี เพราะเราทำพันธะกันแล้ว หึ ' เด็กน้อยยิ้มร้าย
ทางด้านของ ซินเซียน เขาก็ยิ้มรับโดยไม่รู้เลยว่า ตนได้ตกเป็นชายาของเด็กชายแล้ว และชีวิตต่อจากนี้จะเปลี่ยนไปเพราะพันธะระหว่างเขากับเด็กชาย
.
.
.
10ปีต่อมา ในขณะที่ซินเซียนกำลัง ทดลองอยู่นั้น ก็เกิดเหตุไม่คาดฝัน สารทดลองกระเด็นเข้าใส่ น้องชายเขาอย่างจัง
" ... ระวัง!!!"
น้องชายของเขาหายไปต่อหน้าต่อตาของเขา ซินเซียนตกตะลึงจนพูดไม่ออก เขายืนค้างอยู่นาน จนเมื่อได้สติกลับมาอีกครั้ง ชายหนุ่มร้องให้อย่างหนัก
"ฮึก! ฮึก ฮืออ! ทำไม ทำไมต้องเป็นอย่างนี้ ฮึก! "
เขากอดเข่าร้องให้อยู่นาน ก่อนจะได้สติ และเขาก็ตั้งเป้าหมายว่า
เขาจะต้องชุบชีวิตน้องชายกลับมา ให้ได้!!!
.
.
ระดับพลัง (คน,สัตว์)
(ทุกระดับ จะมี 9 ดวงดาว )
ระดับ 1 เเรกเริ่ม
ระดับ 2 ก่อเกิด
ระดับ 3 หลอมรวม
ระดับ 4 บรรลุ
ระดับ 5 หลิงชวน (ปัจจุบัน หลงเทียนอยู่ระดับนี้)
ระดับ 6 หยวนอิง
ระดับ 7 ซู่หยวน (ปัจจุบัน เฉียนหลงอยู่ระดับนี้ )
ระดับ 8 ฉู่อิง
ระดับ 9 จางหยวน
1-9 ดารา
ระดับ เซียน
ระดับ เทพ
ระดับ บรรพกาล (ปัจจุบัน ซินเซียนอยู่นะดับนี้) (ระดับนี้จะเป็นระดับที่ นับพลังไม่ได้ ซึ่งก็คือ ไร้เทียมทาน หากอยากรู้ความสามารถตนเอง จำเป็นต้องต่อสู้ตัดสินเท่านั้น ระดับนี้ ไม่มีดวงดาว )
อาวุธธาตุ
(มี น้ำ,ไฟ,ดิน,ลม,ทอง,สายฟ้า,แสง,มืด,พฤกษา )
ระดับ 1 ตานชิง
ระดับ 2 หยวนตาน
ระดับ 3 ถงหยวน
ระดับ 4 หยางจิน
ระดับ 5 เวินฉาง
ระดับ 6 ปินฉู่
ระดับ 7 หยวนเป่า
ระดับ 8 ฉางฉิน
ระดับ 9 กงเหวิน
ระดับ 10 เหลียนเฉิง
ระดับเซียน
ระดับเทพ
ระดับตำนาน(แทบสูญสิ้น)
โอสถ
(หากเป็นโอสถบริสุทธิ์จะมีฤทธิ์เพิ่ม 2 เท่า )
ระดับ 1-10
ระดับ เซียน
ระดับ เทพ
ระดับ ดึกดำบรรพ์
ระดับ บรรพกาล
สมุนไพร
(สมุนไพรจะมีค่าตั้งแต่ อายุ 5 ปี ขึ้นไป )
ระดับ 1-10
ระดับ เซียน
ระดับ เทพ
อันนี้คือภาพหน้าปกนะคะ
_______________________________
* นิยายเรื่องนี้เป็น ชายกับชายน้า ☺️
*หากไม่ชอบกรุณากดออกเลยนะคะ*
*โปรดใช้วิจารณญาณในการอ่าน เนื้อหาทั้งหมดเป็นแค่เรื่องแต่งนะคะ *
หากมีจุดบกพร่องตรงไหน ก็ติเตือนได้น้า แต่อย่าใช้คำรุนแรงมากนะคะ ไรท์จิตใจบอบบาง มากกก!
ฝากติดตามกันด้วยนะคะ????
# ซินเซียนไม่(รู้)เคยมีพันธะ
ความคิดเห็น